Prologue.

Jestem Rita. Mam dwadzieścia cztery lata i jestem praktykantką w jednym z barcelońskich szpitali. Jestem podopieczną  jednego z najlepszych lekarzy na całej izbie przyjęć – Juana Garcii . Póki co do moich obowiązków należą zszywanie ran powierzchownych  jak i tych głębszych. Uczestniczę przy różnego rodzaju operacjach, najczęściej jako ewentualna pomocnica. Mój tata Josep pracował jako lekarz wojskowy w Iraku, natomiast mama Rosalie wciąż jest pielęgniarką na oddziale położniczo-ginekologicznym w innym szpitalu. Mam starszego brata- Jordiego, który jako  jedyny nie poszedł na lekarza lecz na wybitnego kucharza. Moja młodsza siostra Valerie jest  w klasie maturalnej ale też chce zostać lekarzem – marzy jej się bardzo chirurgia. Zgadza się, prawie cała rodzina to  sami lekarze.

Wyprowadziłam się od rodziców jak skończyłam pierwszy rok studiów na medycynie. Mieszkam niedaleko szpitala, w którym obecnie praktykuję . Jak tylko mam czas to odwiedzam rodziców – najczęściej jest to w niedziele.

Póki co nie znalazłam nikogo komu mogłabym zaufać, w kim mogłabym naprawdę się zakochać . Może kiedyś znajdę to szczęście, na które czeka się całe życie?

Piszę  ten pamiętnik, bo czasem dobija mnie ta moja samotność – to, że nikogo nie mam obok siebie, że z nikim nie mogę porozmawiać, nie mogę się przytulić i wypić gorące kakao.